"Pjesëmarrja është më e rëndësishme se fitorja". Një fjali e tillë është shumë e njohur në qarqe sportive. Kjo është një nga moto olimpike që përdoret më shumë në historinë olimpike. Duke folur për burimin e kësaj shprehjeje, le të fillojmë nga viti 1908, kur u organizuan Lojërat Olimpike në Londër.

Lojërat Olimpike të vitit 1908 ishin një festë e madhe sportive, kur morën pjesë për herë të parë sportistë nga e gjithë bota . Në garën e maratonës morën pjesë gjithsej 56 atletë nga 16 vende. Ndër këta sportistë, ai që kryesonte gjithmonë ishte një italian, Dorando Petrie, i cili ishte një biznesmani për shitjen e karameleve. Ai është i shkurtër por me një ritëm të shpejtë. Petrie ishte i pari që hyri në stadiumin, por ai ishte i lodhur shumë dhe u hutua. Ai vrapoi në drejtimin e gabuar dhe u rrëzua për disa herë. Sa herë që u rrëzua, Petrie u ngrit me vullnet të fortë dhe vazhodonte garën. Kur ishte vetëm 15 metra larg pikëmbërritjes, Petrie u rrëzua përsëri dhe nuk arriti të ngrihet më. Kur e panë, dy mjekë shkuan drejt tij dhe e ndihmuan të kalojë pikëmbërritjen. Por për shkak se e përfundoi garën me ndihmën e të tjerëve, Petrie u skualifikua dhe nuk arriti të fitojë medaljen e artë.

Megjithëse Petrie humbi medaljen e artë, emri i tij u shënua në historinë olimpike si simboli i vullnetit të fortë. Metropoliti i Pennsilvanisë u prek nga çështja e Petries dhe tha një shprehje të tillë: "Në Lojërat Olimpike, pjesëmarrja është më e rëndësishme se fitorja". Courbertini ishte i pranishëm dhe u prek shumë kur dëgjoi këtë shprehje. Më vonë, në bazë të kësaj shprehjeje, Courbertini shkroi një fjali të tillë në ditarin e tij, "Në Lojërat Olimpike, më e rëndësishme nuk është fitorja, por pjesëmarrja. Është si në jetë, gjëja më e rëndësishme nuk është suksesi, por lufta dhe përpjekja.

Qysh nga viti 1908, kjo shprehje u bë motoja olimpike dhe është përdorur shumë në aktivitetet olimpike dhe revistat për Lojërat Olimpike. (Jiang Lei)