Fjala "Xhudo" në gjuhën japoneze do të thotë "mënyrë e butë". Sporti "Xhudo" buron nga jujitsu, teknika e përleshjes pa armë të samurai-ve (trimave japonezë) në kohën e lashtë. Ai që e rrëzon rivalin për tokë fiton ndeshjen. Ai është sporti i vetëm olimpik që i lejon lojëtarët të mposhtin rivalët në mënyra më të ndryshmet, si thyrja e kockave, pengimi i frymëmarrjes, etj.

U krijua nga Jigoro Kano në vitet 80 të shekullit 19, Xhudo-ja u kualifikua si sport olimpik në vitin 1964, kur u organizuan Lojërat Olimpike të Tokio-s. Sipas rregullave, vendet organizatore mund të shtojnë një sport olimpik, Japonia e zgjodhi Xhudo. Në Lojërat Olimpike të Tokio-s, ndeshja e Xhudos kishte 4 shkallë, 3 ndër të cilat u dominuan nga lojtarët japonezë.

Megjithatë, në ndeshjet e lira, lojtari hollandez Anton Geesink mundi kampionin e Japonisë, Kaminaga Akio, duke thyer thënien që askush mund të fitojë ndaj lojtarëve japonezë. (Jiang Lei)