Wang Luobin pasi mbaroi shkollën e mesme, hyri në fakultetin e muzikës evropiane të universitetit pedagogjik të Pekinit. Rruga e jetës sikur ishte sheshtë dhe ai mendonte që pas diplomimit do të dilte jashtë vendit, për t'u njohur burimet e muzikës evropiane. Lufta kundër pushtuesve japonezë në vitin 1937 i prishi planet e tij. Duke e ndjerë përgjegjësinë për mbrojtjen e vendit, Wang Luobn hyri në ushtri dhe u bë mësues muzike në Kinën veri-perëndimore. Ëndrra e tij për profeksionim jashtë vendit u prish, por ai gjeti thesarin e këngëve popullore veri-perëndimore.

Këngët e mbledhura nga WangLuobini ka karakteristika të theksuara të rajonit të Singjangut. Në këngën Alam han i këndohet një vajze të bukur, të zgjuar dhe me zemër të hapur e të ngrohtë. Djemtë nuk i zë gjumi natën për të dhe i vihen prapa gjithë ditën. Kjo është një këngë e gjallë dhe me humori. Ne kinezët duhet ta duam kombin, kulturën dhe muzikën tonë. Gjuha jonë është e bukur dhe melodioze, prandaj krijohen edhe këngë të mrekullueshme.

Kënga e "karrocjerit" është një këngë me tekst të thjeshtë dhe stil të veçantë dhe ka melodi të thjeshtë dhe me stil të theksuar nacional. Në këngë, karrocjeri këndon me gëzim: Rruga e Dabanchengit është e fortë dhe e sheshte, shalqinjtë janë të mëdhenj dhe të ëmbël, vajzat e Dabanchengit kanë me gërsheta të gjata dhe sy të shkruar. Mos u marto me të tjera, merr më mua, plotë dhurata karrocën do ta mbushë.

Në fund të këtij emisioni, do t'u flasim për këngën e përpunuar prej tij "Nën rrezet e argjentë të hënës". Në këngë thuhet se në atë shkretëtirë si argjend, rrezet e hënës ndriçojnë. Gjurmët janë si mjegull janë si ëndërr. Ku je vajzëqë më le, me kalë po fluturoj gjithnjë pavarësisht nga vështirësitë.

Të dashur dëgjues, ju njohëm superstarin e Kinës perëndimore, kompozitorin Wang Luobin dhe me disa këngë të përpunuar dhe të kompozuara prej tij. (Sihai)