Në fillim të këtijviti në disa rajone të vendit tonë u përhap epidemia e meningjitit. Shumë njerëz kanë pikëpyetje: në vitin 2003 ka patur Sars, në vitin 2004 ka patur gripi i shpendëve, ndërsa në vitin 2005 meningjiti. Pse ka patur sëmundje ngjitëse kaq të rënda gjatë dy vjetëve të fundit në vendin tonë ?

Por, nga të dhënat e publikuara nga Qendra Kineze e Parandalimit dhe e Kontrollit të Sëmundjeve, del se pas viteve 70 të shekullit të kaluar, përqindja e sëmundjeve ngjitëse dhe vdekëshmëria e tyre në vendin tonë janë duke u ulur. Edhe gjatë dy vjetëve të fundit këto përqindje kanë qenë në një nivel të ulët.

Pse ka ndryshim midis mirënjohjes së popullit dhe rezultateve të kontrollit shkencor të sëmundjeve.

Epidemiologu Xhen Kuan tha se para viteve 70 të shekullit të kaluar, për arsye të nivelit të ulët material, të kushteve jo të mira mjeksore dhe shëndetësore dhe të mospërsosjes së mekanizmit të mbrojtjes nga sëmundja, përqindja e përhapjes së sëmundjeve ngjitëse të vendit tonë ishte 6 mijë për 100 mijë, ndërsa vdekëshmëria ishte 30 për 100 mijë. Krahas zhvillimit social-ekonomik dhe ngritjes së nivelit të jetesës së popullit dhe krahas përmirësimit të kushteve mjeksore, veçanërisht zhvillimit të punës së vaksinës, përqindja e përhapjes së sëmundjeve ngjitëse dhe vdekshmëria nga sëmundjet ngjitëse në vendin tonë janë pakësuar shumë. Edhe gjatë dy vjetëve të fundit këto dy përqindje kanë qenë në një nivel të ulët.

Duke folur për epideminë e meningjitit, që tërheq vëmendjen e gjerë shoqërore, epidemiologisti Xhen tha se në vitet 60 të shekullit të kaluar në Kinë ka patur një epidemi serioze të meningjitit, dhe përqindja e ngjitjes arriti 400 për 100 mijë. Por gjatë dy vjetëve të fundit përqindja e ngjitjes nga kjo sëmundje ishte vetëm 0.2 për 100 mijë.

Por nga reagimi i disa banorëve për epideminë e meningjitit të këtij viti, kemi vënë re se ndikimi psikologjik i epidemisë së Sarsit të vitit 2003 mbi popullin ishte relativisht i madh. Profesori Xhen tha se Sarsi është një epidemi e re. Kur doli për herë të parë, nuk kishim masa të veçanta parandaluese, nuk kishim norma të diagnozës dhe metoda të mjekimit. Në këto rrethana është e kuptueshme lindja e tmerit. Por për epideminë e meningjitit, kemi patur masa parandaluese, metoda të sigurta të diagnozës si dhe metodat efikase për mjekimin e kësaj sëmundje ngjitëse. Prandaj nuk kemi pse të trembemi para kësaj sëmundjeje.

Ato thënie se epidemia e dy viteve të fundit në vendin tonë është bërë më e serioze, nuk përputhen me realitetin.

Profesori Xhen vuri në dukje se krahas ngritjes së nivelit të jetës, njerëzit kërkojnë një jetë më cilësore, jo vetëm të jetojnë, por të jetojnë me shëndet të mirë dhe të gëzojnë një jetë më të mrekullueshme. Prandaj është një gjë e mirë që ndërgjegja e popullit për parandalimin e sëmundjeve po forcohet pandërprerë.

Sociologu Xhen Hanshen tha se në të kaluarën njerëzit nuk kishin parasysh gjëra përreth tyre, duke përfshirë këtu edhe sëmundjet ngjitëse, dhe mendonin se nuk kishte lidhje me veten e tyre. Krahas popullarizimit të njohurive mjeksore dhe shëndetësore dhe krahas thellimit të njohjes shkencore, njerëzit kuptojnë gjithnjë e më mirë kërcënimin e sëmundjeve ndaj njeriut.

E ashtuquajtura " ndjenjë e sigurisë" në të kaluarën ishte një ndjenjë e sigurisë të pasigurtë, të bazuar në rrethanat e bllokimit të informacioneve. Kurse sot, Ligji për parandalimin dhe mjekimin e sëmundjeve ngjitëse ka rregulla të qarta për publikimin e epidemive dhe kërkon publikimin në kohë dhe të sakët të epidemive. Prandaj mund të themi se nuk është fakti që ka gjithnjë e më shumë pacientë, por është fakti që publikohen në kohë pacientët. Njëkohësisht mediat moderne kanë zgjeruar përhapjen e informacioneve dhe përhapja nga mediat e epidemisë, me siguri do të ushtron një goditje të rëndë ndaj popullit.

Nga aspekti i analizës së rreziqeve shoqërore, tani në vendin tonë, rreziqe tradicionale, si tërmeti, përmbytjet dhe fatkeqësitë e tjera natyrore përbëjnë kërcënim ndaj jetës së popullit dhe sigurimit shoqëror, por ekzistenca e disa rreziqeve të reja shoqërore, si e epidemive të reja, papunësisë, varfërisë, aksidenteve të punës dhe të krimeve penale tregon se vendi ynë po ndodhet në procesin e modernizimit, me industrializimin dhe qytetërimin si tregues kryesorë.

Parandalimi dhe mjekimi i sëmundjeve ngjitëse nuk është vetëm një problem mjeksor. Ai prek shumë aspekte shoqërore. Sektorët qeveritarë, mediat dhe masat popullore duhet t'i kushtojnë rëndësi arteve për trajtimin e rreziqeve dhe të shtojnë aftësinë përballuese psikologjike ndaj rreziqeve të ndryshme. ( zhang )