Të dashur lexues, po fillojmë rubrikën "Tregime dhe legjenda kineze". Sot do t'ju rrëfejmë tregimin historik me titull "Ngritja e papritur e hunëve".

Para më se 2000 vjetëve, në stepat e Kinës veriore jetonin hunët, një kombësi nomade, e cila kishte zakone krejt të ndryshme nga kombi Han. Ata mbanin kuaj, lopë, dhen, gomarë, mushka dhe deve dhe shpërnguleshin duke synuar për kullota më të mira. Qysh në fëmijëri ata mësonin gjuhenë e lepujve me shigjeta hipur mbi desh dhe, kur bëheshin burra, kishin shumë qejf të luftonin hipur mbi kalë. Hunët nuk dinin se çfarë ishin mirësjellja dhe drejtësia. Kur hanin mish, mesoburrat hanin të parët, kurse pleqtë dhe plakat hanin të fundit. Pas vdekjes së babait, biri e merrte njerkën për grua; pas vdekjes së vëllait të madh, vëllai i vogël e merrte kunatën për grua.

Në perëndim të vendit të hunëve ishte mbretëria Rouzhi dhe në lindje ishte mbretëria Donghu. Të dyja mbretëritë ishin të fuqishme, prandaj hunët nuk guxonin t'i zemëronin ato. Titulli i monarkut të hunëve ishte "Çan-yu". Çan-yu Touman e kishte caktuar birin e tij të madh Modu si princ trashëgimtar, por më vonë e dërgoi atë si peng në mbretërinë Rouzhi dhe caktoi birin nga gruaja e dytë si princ trashëgimtar. Pas disa kohësh, Modu u kthye, vrau babanë, njerkën dhe princin trashëgimtar, dhe pastaj u shpall si monark Çan-yu i hunëve.

Mbreti i Donghusë e mori vesh këtë gjë dhe dërgoi një njeri për t'i transmetuar Modusë fjalët e tij: "Ma jep mua atë kalë fluturues që la babai yt!" Modu ia dha. Mbreti i Donghusë kujtoi se Modu kishte shumë frikë nga ai dhe përsëri dërgoi një njeri për t'i transmetuar fjalët e tij: "Zgjedh më të bukurën nga gratë e tua dhe ma jep mua!"Modu i dha gruan që donte më shumë. Mbretit të Donghusë iu rrit mendja dhe për herën e tretë dërgoi një njeri për t'i përcjellë fjalët e tij: "Më jep mua të gjitha tokat që i ke lërë të pashfrytëzuara!" Modu u inatos, i hipi kalit dhe thirri: "Ejani me mua, të godasim Donghunë!"

Mbretëria Donghua nuk ishte e përgatitur për luftë dhe, kur sulmuan hunët, atje u bë rrëmujë: burrat dhe gratë, pleqtë dhe fëmijët nuk dinin se ku të fshiheshin. Një pjesë e tyre u arratisën në malin Xianbei, kurse pjesa tjetër u arratisën në malin Uhuan. Tokat dhe pasurinë e tyre i zaptuan hunët. Ata kishin humbur lidhjet midis tyre dhe prandaj, pas shumë vjetëve ata u ndanë në dy kombësi: kombësitë Xianbei dhe Uhuan.

Pasi pushtoi tokat e Donghusë, Modu sulmoi drejt perëndimit dhe jugut, aneksoi mbretëritë Rouzhi dhe Loufan, bile pushtoi edhe një sipërfaqe të madhe tokash të perandorisë Han. Ngritja e papritur e hunëve përbënte kërcënim ndaj perandorisë Han.

Të dashur lexues, dhamë rubrikën "Tregime dhe legjenda kineze".