Lulangu është një qytezë e vogël me mbi 1 mijë banorë. 163 nxënës të shkollës fillore të kësaj qyteze janë nga familjet fshatare dhe blegtorale tibetiane. Dikur në këtë shkollë kishte vetëm disa klasa dhe pak mjete të thjeshta mësimore dhe kushtet e mësimdhënies ishin shumë të vështira. Në vitin 2003 administrata qeveritare e Rajonit Autonom të Tibetit, me mbi 1 milion juanë përmirësoi infrastrukturën e shkollës, pajisi një klasë të mësimdhënies në distancë të largët me kompjutër dhe televizor. Nëpërmjet internetit dhe satelitit televiziv nxënësit mund të ndjekin programet mësimore të zonave me arsim të zhvilluar dhe të marrin më shumë informacione. Nxënësit i thanë korrespondentit se ndjekja e shkollës është një gjë shumë e dëshirëshme.

Tani në Tibet ka shumë shkolla fillore me infrastrukturë të mirë. Zhvillimi i arsimit në Tibet është arritur si rezultat i mbështjes së qeverisë së rajonit autonom dhe i ndihmës së popullit të mbarë vendit.

Z. Liu Dongchang, zv-sekretar i Komitetit të PK të distriktit Jiangzi të Tibetit dhe kuadro i ardhur nga qyteti i Shanghait për të ndihmuar ndërtimin e Tibetit, përgjigjet kryesisht për punën arsimore. Ai i kushton rëndësi shumë të madhe arsimit bazë. Tani ai ka marrë 1 milion e 800 mijë juanë kontribut nga disa ndërmarrje dhe sektorë të krahinave të brendshme për përmirësimin e infrastrukturës së disa shkollave të distriktit të tij. Ai tha:

"Ne jemi gjithmonë të mendimit se arsimi është bazë për lulëzimin e Tibetit. Pasi arritëm në Tibet, ne, kuadrot e ardhur nga krahina të tjera i kushtojmë vëmendje të madhe arsimit."

Përpjekjet e administratave të niveleve të ndryshme qeveritare dhe përkrahja e ndërmarrjeve dhe sektorëve të ndryshëm jo vetëm kanë përmirësuar gjendjen e tanishme arsimore të Tibetit, por edhe kanë ndryshuar konceptin e tibetianëve. Fshatarët dhe blegtorët tibetianë kanë parë me sytë e tyre ndryshimet në Tibet, të arritura nëpërmjet përvertësimit të njohurive dhe kanë ndjerë dobitë e arsimit në jetën e tyre, prandaj ata tani i mbështesin shumë fëmijët e tyre të ndjekin shkollën.

Suolang Dëji, nxënëse e vitit të 3-të të një shkolle të mesme të distriktit Jiangzi, i tha korrespondentit se prindërit e saj janë blegtorë dhe nuk dinë të lexojnë dhe të shkruajnë, por e mbështetin atë dhe motrën e saj të shkojnë në shkollë. Sipas vendimit të sektorit shtetëror të arsimit, librat mësimore në shkollat fillore dhe të mesme të Tibetit qeveria ua jep falas nxënësve. Në shkollën e mesme ku mëson Suolang Dëji zhvillohen lëndë të larmishme mësimore, shumica më e madhe e mësuesve janë tibetianë dhe mësimet jepen në gjuhën tibetiane. Kësaj vajze i pëlqejnë më shumë lëndët e kompjutrit, të gjuhës hane dhe të anglishtes. Tani ajo mund të flasë anglisht me turistë të huaj. Ajo ka dëshirë të madhe të vazhdojë studimet në një shkollë të lartë. Ajo tha:

"Tani kemi kushte shumë të mira, kemi kompjutra, mësojmë anglisht, gjuhën hane etj. Unë dëshiroj të vazhdoj mësimet në shkollë të lartë." Tani arsimi i Tibetit po zhvillohet me shpejtësi të madhe dhe numri i popullsisë që merr arsim shtohet shpejt. Në mbarë rajonin autonom ka mbi 1 mijë shkolla dhe mbi 87% e fëmijëve të moshës shkollore ndjekin shkollën.

Funksionari i Drejtorisë së arsimit dhe sportit të Tibetit z. Jiayong Sangding ka punuar për mbi 30 vjet si punonjës arsimor. Duke folur për zhvillimin e arsimit në Tibet, ai tha se është dëshmimtar i zhvillimit të shpejtë të arsimit këtu: "Para reformës demokratike, në Tibet nuk kishte arsim modern. Në vitin 1952 u ngrit në Lhasa shkolla e parë fillore. Në tetor të këtij viti në Lhasa u realizua arsimi i detyrueshëm 9 vjeçar." Jiayong Sangding tha se gjatë 10 vjetëve të fundit shteti ka investuar mbi 400 milionë juanë në zhvillimin e arsimit dhe ka përgatitur shumë mësues dhe punonjës administrativë.

 (Hou)