Mësuesja Hou është lindur në një familje arsimdashëse. Nëna e saj ka qenë një mësuese e shkollës së mesme që respektohej shumë nga nxënësit e saj. Ndjenjat e thella dhe të përzemërta midis nënës së saj dhe nxënësve kanë prekur shumë që në vogli voglushen Hou dhe e kanë bërë të ëndërroje të bëhet edhe ajo mësuese.

Në vitin 1943, Hou Maoxhen u diplomua në Universitetin Pedagogjik të Pekinit. Si një studente e dalluar që ka fituar shumë h

erë bursa, pas diplomimit ajo mundi të punonte si asistente në universitet. Por Hou Maoxhen zgjodhi profesionin e mësuesit në një shkollë fillore të Pekinit.

Gjatë afro gjysëm shekulli, Hou Maoxhen e ka kaluar gjithë procesin e transformimit arsimor të Kinës së re, ka nxjerrë përvojë të pasur dhe ka dhënë kontribut të madh për arsimin fillor të Pekinit. Në vitin 1956 ajo u dekorua me medaljen e mësuesit të kategorisë së veçantë dhe u prit nga ish-kryeministri i Kinës Çu Enlai, ky i fundit e quajti si " thesar shtetëror". Pak më vonë, Ministria Kineze e Arsimit deshi ta transferojë në ministri, por ajo pranoi të punojë vetëm për një kohë të shkurtër dhe pastaj u rikthye në shkollën fillore, ku pati punuar. Një shtëpi botuese e ftoi të punojë si redaktore, ajo nuk shkoi, por pranoi të merret vetëm me redaktimin e teksteve mësimore të shkollës fillore. Edhe Federata Pankineze e Bashkimit të Grave dhe shumë institucione të tjera e kishin ftuar, por ajo nuk deshi të largohet nga fëmijët dhe nga auditorët e shkollës fillore.

Mësuesja Hou Maoxhen i ka kushtuar gjithçka çështjes së arsimit fillor.

Mësuesja Hou është e mendimit se arsimi në shkollën fillore është arsimi themelor dhe ka rëndësi të madhe për gjithë jetën e njeriut. Vetëm kur bëhet një themel i mirë, mbi të mund të ngrihet një godinë e lartë. Kur të tjerët e pyetën a është pendur ndonjëherë, për rastet e punës që kshte në postet e larta të shtetit, ajo thotë në mënyrë të prerë: " Jo. Sepse i dua shumë fëmijë."

Nuk ka nxënës të dobët, ka mësues që nuk dinë t'i mësojnë nxënësit

" Nuk ka nxënës të dobët, ka mësues që nuk dinë t'i mësojnë nxënësit" kjo është motoja e mësueses Hou Maoxhen.

Shkolla fillore, ku punon mësuesja Hou, është shkolla Nr.2 e Pekinit, ku mësojnë si fëmijet e kuadrove të larta drejtuese, ashtu edhe fëmijët e banorëve të thjeshtë të Pekinit. Mësuesja Hou sillet në mënyrë të barabartë me këta fëmijë, por u kushton më shumë dashuri atyre fëmijëve nga familjet e varfra ekonomikisht. Kur sëmuren nxënësit e saj, ajo i çon për mjekim në spital. Kur familjet e nxënësve kanë vështirësi ekonomike, ajo i ndihmon, duke blerë ushqime për ta. Kur nxënësit luajnë me top, ajo u çon këpucë. Kur prindët e nxënësve dalin me shërbim jashtë Pekinit, ajo i merr nxënësit në shtëpinë e saj për t'u kujdesur ?

Mësuesja Hou është e mendimit se duhet të inkurajohen nxënësit të mësojnë dhe të përparojnë. Duhet të vlerësohen talentet e nxënësve dhe të krijohen kushte për pjesëmarrjen e nxënësve në aktivitetet e mësimdhënies. Mësuesit duhet të presin suksesin e çdo nxënësi, sado i vogël qoftë.

Pas fillimit të reformës dhe të hapjes së Kinës, transformimi arsimor është duke u zhvilluar me vrull të madh.

Gjatë praktikës, mësuesja Hou parashtroi mendimin e saj prej 10 pikash, duke kërkuar nga nxënësit e saj, të mësojnë si të bëhen njerëz me ideal të lartë dhe të disiplinuar, të mësojnë si të mendojnë dhe të krijojnë, si të vlerësojnë dhe të ndihmojnë të tjerët, të mësojnë si të forcojnë shëndetin, të mësojnë si të jetojnë dhe të punojnë. Mësuesja Hou është e mendimit se mësuesit duhet t'i mësojnë nxënësit jo vetëm me fjalë , por edhe me veprimet e tyre. Çdo fjalë, çdo veprim dhe çdo sjellje e mësuesit ndikon në edukimin e nxënësve.

Në vitin 1998 ajo doli në pension, por i kushton gjithmonë vëmendje çështjes së arsimit. Ajo tha se do të vazhdojë përpjekjet edhe në vitet e pleqërisë dhe do të japë kontribut edhe për zhvillimin e arsimit në krahinat perëndimore të Kinës. ( zhang )