Duke parë drurët, lulet dhe barërat nëpër male, atij i lindi një ide dhe pyeti veten: Pse mundohesh gjithmonë të hash vetëm mish? Pse nuk shijon frutat, kërcejtë dhe gjethet e bimëve? Në këtë mënyrë, ai vetë filloi të shijonte i pari barëra të egëra të llojeve të ndryshme me qëllim që të dallonte bimët e ngrënshme nga ato të pangrënshme. Ai voli shumë lloje frytesh, farërash, rrënjësh, kërcejsh dhe gjethesh të bimëve dhe i shijoi një nga një. Ai vuri re se shijet e bimëve janë të ndryshme, disa janë të ëmbla dhe disa janë të hidhura; disa kanë shije të mirë, por janë të pangrënshme dhe po t'i hash ato, të merret mendja, bile të vjen për të vjellë dhe të heq barku. Ai kuptoi se ato bimë janë bimë helmuese dhe nuk mund t'i hash.

Shen Nong nuk u kënaq me këto zbulime. Duke parë se njerëzit shpesh herë shkonin shumë larg për të vjelë bimë të shijshme, atij i lindi një ide: Pse të mos i mbjellim bimët afër shtëpisë? Ai vuri re se njerëzit hanin frutat e linin bërthamat në tokë dhe vitin tjetër mbinin filiza dhe rriteshin në fidanë, kështu ai kuptoi se bimët mund të mbillen e kultivohen me punën e njeriut. Më vonë ai kuptoi se rritja e bimëve ka lidhje të ngushtë me dheun dhe me motin. Ai filloi të drejtonte të tjerët t'i mbillnin bimët duke shfrytëzuar ndryshimin e klimës dhe tipat e ndryshme të dheut. Në këtë mënyrë, të gjithë e zgjidhën problemin e ushqimit.

Shen Nong është një figurë e njohur në mitologjinë kineze. Gojëdhënat lidhur me të pasqyrojnë progresin e zhvillimit të veprimtarisë prodhuese të njerëzimit në kohën e lashtësisë së largët.