Piktura tradicionale kineze është e frymëzuar nga imagjinata e poetëve kinezë. Xiao Shu ( 1940- ) është një poet dhe piktor i përkryer. Mjeshtër në bukurshkrimin tradicional dhe në prerjen e stampave (dekorative), puna e tij është kombinim i poezisë, bukurshkrimit ( kaligrafisë) pikturës dhe prerjes së dekoreve. Poezitë ai i përshkruan në pikturë duke nënshkruar edhe temat e tyre.

Puna e Xiao-sit janë kryesisht bojë dhe larje, një teknikë e realizimit të kontureve në vija të zaza dhe hijëzimit, që përfshin më mirë formën specifike dhe tiparet. Artistët "bojë dhe larje" preferojnë të përqëndrojnë në krijim shpirtin e subjektit të tyre të zgjedhur, më mire se shfaqjen e pamjes ekzakte të tyre. Për të realizuar një efekt vizual specifik , Xiao, shpesh tejkalon realitetin. Ai pikturon duke dhënë një përshtypje të mjergullt të pamjeve nga natyra, duke u drejtuar më shumë në disa aspekte të vogla si një gëmushë apo shkurre të malit, ose një varkë e vogël në një lumë të cilat i prezanton me shumë ëndje. Puna e tij është pikturimi me një adhurim për natyrën, e cila të sjell ndërmend pikturat e klasikëve kinezë.

Xiao ka qënë një jetim në fëmijëri. Gjysmën e jetës e ka kaluar si endacak, ai ka ka kaluar shkretëtirën e papërshkueshme të Taklikamanit për tre herë i vetëm. Shumicën e vështirësive dhe eksperiencat e rrezikshme në këto udhëtime jane rregjistruar në kaligrafitë dhe pikturat e tij. Ai përdor gjerësisht pika mbështetëse medhështore , në të cilat vendos njerëz, deve duke u shtrirë në rërë ose kuaj duke vrapuar.

Në pikturat e tij druri i pishës, bambuja e gjelbër, dhe dimri ëmbëlsisht simbolizojnë një shpirt vigoroz dhe të lirë, ndërsa orkidet, rikat dhe peshqit në ujë përfaqsojnë paqe dhe kënaqësi.

Eva