dëgjoni 

Kalorësia ka një histori të gjatë në Kinë. Kombësitë mongole, ujgure dhe hasake janë quajtur prej kohësh "kombësi mbi kalë". Zhvillimi i kalorësisë si sport dhe mënyrë e dëfrimit, apo si një lëvizje në kohë të lirë për qytetarë, është ngjarje në 10 vjetët e fundit. Tashmë, në zona të zhvilluara ekonomike kineze, si Pekin, Shangai dhe Guangdun, gjithënjë e më shumë kalorës-dashës e konsiderojnë kalorësinë si lëvizje sportive me hijeshi.

Çdo fundjavë ose gjatë festës, kalorës-dashësit shfaqen tufë-tufë në sheshe të kalërimit në periferinë e Pekinit.

Në stepën Kangxi në periferinë veriore të Pekinit, z.Li po stërvitet për kalërim në një klub e kalorësisë me emrin "Y Qi Lin". Si një punonjës i një kompanie, z. Li shkon atje për kalërim çdo javë.

"Wshtë e mrekullueshme ndienja e kalërimit. Më tërheq shumë mjedisi i sheshit të kalërimit: qielli i kaltër, retë e bardha, kullota e gjelbër. Në këtë atmosferë, largohem nga zhurmat në qytet dhe gjithë trupi dhe shpirti janë çliruar."

Menaxheri i këtij klubi, z. Zhang Yuming është i kënaqur për biznesin e tij. Ai i tha korrespondentit të Radios së Jashtme të Kinës: "Në klubin tim ka mbi 60 kuaj, ndërsa në stepën Kangxi gjenden edhe mbi 10 klube të tilla."

Gjatë 6 vjetëve të kaluara, në krahina të ndryshme kineze, dhe veçanërisht në zona të zhvilluara ekonomike, janë krijuar një kontigjent i madh klubesh të kalorësisë me investime private. Deri në fund të vitit 2003, në Pekin ka 44 klube të kalorësisë, në Shangai 10 dhe në Guangxhou afro 20. aktualisht në Kinë afro 10 mijë kalorës-dashës morën pjesë në këtë sport dhe 500 janë regjistruar si lojëtar profesionist.. Shifër kjo është 5 herë më e madhe se ajo në 10 vjetët e mëparshme. Në përshtatje me të, edhe numri i kuajve sportiv është shtuar shpejt në Kinë.

Sekretari i përgjithshëm i Shoqatës së Kalorësisë të Kinës, z. Chang Wei është i mendimit se megjithëse kalorësia është një sport me shpenzime të mëdha, me zhvillimin ekonomik të Kinës, gjithënjë e më shumë kinezë kanë marrë pjesë në këtë sport. Ai tha:

"Me zhvillimin e ekonomisë, edhe sporti i kalorësisë ka mundësi të zhvillohet sidomos me pjesëmarrjen në këto lojëra të funksionarëve të lartë të kompanive. Sipas kriterit të tanishëm në klubet e kalorësisë, kalërimi për një orë shpenzon nga 50 juan në 200 juan, të varur nga ndryshimi i trajnerit dhe shkallës së kalës. Në qytete të mëdha me të ardhura të larta, ekziston grupi që është në gjendje të përballojë një shpenzim të tillë, gjë që krijon kusht për zhvillimin e klubeve të kalorësisë në Kinë."

Me gjithëse janë shtuar dukshëm numri klubeve dhe dashamirësve të kalorësisë, sporti i kalorësisë gjendet akoma në fazën fillestare në Kinë dhe problemi më i dukshëm këtu është mungesa e trajnerëve të mirë.

Z. Chang Wei tha se Shoqata e Kalorësisë e Kinës po përpiqet të zgjidhë këtë problem. Kjo shoqatë filloi bashkëpunim afatgjatë me Institucionin Hartpuri, institucionin e famshëm angleze të kalorësisë. Nga njera anë, Kina dërgon trajner dhe lojëtar për kualifikim; nga ana tjetër, po diskuton me këtë institut për zbatimin në Kinë të sistemit të vërtetimit të trajnerëve të kalorësisë.

Krahas këtyre, kjo shoqatë është gati të zbatojë sistemin e vërtetimit të klubeve të kalorësisë. Këto masa do të jenë në favor që dashamirësit e kalorësisë të gëzojnë shërbime më të mira dhe të ngrejnë nivelin e tyre.

Z. Chang Wei tha: "i kushtojmë rëndësi ngritjës së nivelit të lojëtarëve amatorë të kalorësisë, sepse ata janë bazë e sportit të kolësisë në Kinë." (Wang Lei)