dëgjoni 

Të dashur lexues, jam Damini, ju përshëndes përsëri nga Pekini në programin tonë muzikor. Sot do t'ju njoh me këngë popullore të larmishme të kombësisë Hane të Kinës.

Këngët popullore janë kristali i zgjuarsisë kolektive të popullit kinez. Gjatë mijëra vjetëve, këngët popullore kanë zënë fill, kanë lindur dhe janë zhvilluar krahas punës, prodhimit dhe praktikës shoqërore të njeriut. Kina ka territor të gjerë me popullsi të madhe të shumë kombësive, prandaj këngët popullore të kombësive të ndryshme dhe të krahinave të ndryshme janë si një det i pafund. Këto këngë popullore janë jo vetëm me përmbajtje të pasur, por janë edhe në lloje të shumta. Si për shembull, këngët popullore të kombësisë Hane nga forma e tyre mund të ndahen në këngë të punës, këngë malore, melodi me motive të shkurtra etj. Tani po ju njohim me këto tri lloje këngësh popullore të kombësisë Hane të Kinës.

Këngët e punës janë këngët popullore të kënduara gjatë punës, që luajnë rolin e komandimit të punës, të unifikimit të veprimeve të punës, të inkurajimit të frymës së punës dhe të pakësimit të lodhjes në punë. Për shkak të formave të shumta të punës janë krijuar këngë të shumëllojshme të punës. "Kënga e punës e varkëtarëve Lishui" është tipike. Ajo ka frymën e fortë të punës dhe muzikë të fortë e ritëm të qartë. Njëri ia nis këngën në krye të të tjerëve, kurse të tjerët i mbajnë iso.

Kjo këngë është më tipikja ndër këngët e punës. Lumi Lishui që përshkon territorin e provincës Hunan të Kinës jugore, është i rrëmbyeshëm dhe shumë i cekët, prandaj lundrimi i varkave bëhet me vështirësi të madhe. Në këtë këngë pasqyrohet pamja madhështore e tërheqjes së varkave nga varkëtarët.

Kënga malore është një lloj tjetër i këngës popullore, ku njeriu punëtor pasqyron ndjenjat e tij në mënyrë improvizive gjatë punës në arë e rrëzë malit. Përmbajtja e tij është shumë e gjera dhe e pasur, dhe po ashtu forma t e këndimit janë të shumta. Nga krahina të ndryshme, këngët malore emërtohen ndryshe. Për shembull, në Çinhaj, Gansu e Ninsia të Kinës veri-perëndimore ato quhen "Huaër", në Shensi, ato quhen "Sintianyuo", në Mongolinë e Brendshme të Kinës veriore ato quhen "melodi Pashan", kurse në provincën Shansi këngët malore quhen "melodi malore". Këngët malore këndohen zakonisht në hapësira natyrore me zë të lartë e kumbues, me ritëm të lirshëm, me qëllim që kënga të përcillet sa më larg. "Këngë malore Liuliu" është një këngë malore e provincës Sëçuan të Kins jug-perëndimore. Liuliu është një fjalë shprehëse e kësaj kënge.

Përveç këngëve të punës dhe këngëve malore, ka edhe melodi me motive të shkurtra, që këndohen gjatë pushimeve, argëtimeve, mitingjeve ose takimeve festive. Nëse këngët malore janë të fushës në natyrë, atëhere meloditë me motive të shkurtra janë të qytezave, sepse ato kanë lindur, janë zhvilluar dhe përhapur në qytete e qyteza. Më poshtë, ju ftoj të shijoni melodinë tradicionale të Kinës veri-lindore: "Humbja e unazës", ku shprehet mërzitja e madhe e një vajze, që ka humbur unazën e dhuruar nga i dashuri i saj.

Kënga: "Lule jasemini" është një melodi me motiv të shkurtër, e përhapur shumë në Kinë dhe shumë e preferuar nga populli kinez. Ajo gëzon famë edhe jashtë vendit. Kompozitori italian Puçini në operën e tij "Turandot" e përdori këtë këngë si material muzikor. Ju ftoj tani të shijoni këtë këngë: "Lule Jasemini" të përhapur në provincën Gjiansu të Kinës jug-lindore.

Të dashur lexues, ju njohëm me këngë popullore të larmishme të kombësisë Hane të Kinës. ( Daming )