Të dashur lexues, ju folëm për bukuroshen Siagji në kohën e lashtë, dhe tani do t'ju flasim për fatin e keq të bijës së saj.

Pasi u martua me Vu Çen, Siagji lindi një vajzë, e cila ishte gjithashtu një bukuroshe. Kur u rrit ajo, Jangshë Shusiang, ministër i shtetit Gjin ia vuri syrin dhe kërkoi të martohej me të, por nëna e tij u shpreh kundër dhe kërkoi që Shusiang të merrte për grua një nga bijat e vëllait të saj. Shusiang tha: "Vajzat në familjen e dajës tim ndoshta nuk do të lindin fëmijë, prandaj unë kam neveri ndaj tyre." Nëna e tij tha e zemëruar: "Si the? Neveri? Por ndaj bijës së Siagjisë? S' ke neveri? Për shkak të fatit të saj të keq Siagjisë i vdiqën tre bashkëshortë, një bir dhe një monark shteti si dhe u arratisën të trembur dy ministra. Nëna e Siagjisë ishte Yaoxi, konkubinë e re e monarkut Zheng Mju-gong dhe vëlla i saj nga e njëjta nënë ishte Zheng Xihë, i cili vdiq para kohe pa lënë asnjë trashëgimtar. Një fjalë e urtë thotë se bukuria e rrallë me siguri do të sjellë katastrofa. Pikërisht për arsye se qielli ia hodhi të gjitha bukuritë vetëm Siagjisë, kanë ndodhur kaq shumë fatkeqësi. Por ti nuk ke vigjilencë ndaj bijës së saj." Pasi dëgjoi fjalët e nënës së tij, Shusiang e ndieu veten disi të frikësuar dhe u lëkund në vendimin e tij, por monarku Gjin Ping-gong nuk lejoi atë të lëkundej dhe urdhëroi të martohej me bijën e Siagjisë, sepse kishte qenë ai shkuesi qysh në fillim.

Zonjusha Vu u martua në kërë mëyrë me ministrin Jangshë Shusiang dhe pas një viti lindi një djalë, që mori emrin Jangshë Bëshi. Kur lindi foshnja, kunata e Shusiangut shkoi në banesën e vjehrrës për t'i thënë asaj sihariqin. Plaka e ndjeu veten një çikë më të qetë. Megjithëse ajo e pah kundërshtuar martesën e të birit, foshnja e porsa lindur ishte nipi i saj, prandaj ajo vendosi të shkonte për të parë atë. Sapo arriti tek porta, ajo dëgjoi të qarat e foshnjës, por asaj iu duk se këto të qara ishte aq kumbuese saqë u ngjanin ulërimave të ujkut, gjë që i ngjalli asaj 11 antipati t'u madhe. Ajo tha e nevrikosur: "Këto janë të qarat e një foshnje? Jo! Janë ulërima ujku. Ah ulërima ujku! Ah këlysh i egër i ujkonjës! Edhe sikur të mos jetë ai, familja Jangshë nuk do të mbetet pa trashëgimtar. Unë nuk do ta shoh atë!" Dhe u kthye në banesën e vet.

Jangshë Bëshi, që u rrit në mes të paragjykimit të njerëzve, u bë një djalosh i paedukuar mirë dhe që kishte qejf të miqësohej me lloj-lloj njërëzish. Në vitin 514 para erës së re, një funksionar me emrin Çi Jing i shtetit Gjin u dënua me vdekje, i akuzuar si rebel. Meqenëse Jangshë Bëshi kishte marrëdhënie të ngushta me atë njeri, edhe ai u vra si bashkëpunëtor i rebelëve. Disa ditë më vonë, autoritetet e shtetit Gjin vranë të gjithë pjesëtarët e familjeve Çi dhe Jangshë dhe qysh nga ajo kohë u zhduk përgjithmonë nga faqja e dheut mbiemri familjar "Jangshë".