Në rubrikën letrare kineze janë duke shkruar afro 60 skirimtare, ato janë nga mosha mbi 10-vjeçare e deri në 50-60 vjeçare. Mund të themi se zhvillimi i tyre vitet e fundit është i vrullshëm. Veprat e tyre janëshumë të preferueshme nga lexuesit, shumë prej tyre janë përpunuar në drama televizive, që janë të njohura pothuajse nga çdo familje.

Duke folur për gjendjen aktuale të shkrimtareve kineze, profesori i Institutit të studentëve pasuniversitarë pranë Akademisë së Shkencave të Kinës zoti Bei Je tha:"Njëkohësisht edhe cilësia e veprave të tyre është ngritur gjithënjë e më shumë. Ndër katër veprat që kanë fituar çmimet e fundit të letërsisë Maodun-çmimi më i lartë për romanet kineze, dy janë vepra të shkrimtareve kineze. "

Në krijimtarinë letrare të shkrimtareve kineze ndjehet shumë qartë ideologjia femërore, sepse ato kanë temperament dhe interesa të ndryshme, pra çdo veprë e tyre ka stilin e vet personal. Por për shkaqe historike dhe shoqërore kineze, shkrimtaret bashkëkohore ose me moshë të përafërtakanë tendenca të përafërta.

Çan Kan Kan është një shkrimtare e rallë ndër shkrimtaret kineze që kanë talent të gjithanshëm. Lidhur me këtë shkrimtare, në rubrikën "kultura kineze" t; 6 nëntorit ju e kemi njoftuar hollësisht. Veprat e saj janë mirëpritur shumë nga lexuesit kinezë.

Shkrimtare e të njëjtit brezme Çan Kan Kanin është edhe shkrimtarja Van An Ji nga Shangai, e cila ka shkruar romanin: "Kënga e urrejtjeve" me temën e femrave shangajse.

Kjo vepër me përshkrime të hollësishme dhe elegante fitoi çmimin Maodun të letërsisë , shkrimtarja e provincës Hupej Çë Li është e aftë të shkruajë për jetën familjare të qytetarëve dhe për ndjenjat e tyre, duke pasqyruar kontaktet midis tyre dhe dashurit e ankesat e tyre në kohën e sotme. Në novelën e saj me titull: "Kontaktet" pasqyrohen shanset e pasurimit të personaliteteve të sukseshme në shoqërinë e tanishme dhe dashuria e tyre e ndërlikuar. Kurse në novelën e Çë Lisë: "Mirëmëngjes zonjusha!" përshkruhen tre femra me moshë të ndryshme, por të dëmtuara nga burrat që u mblodhën së bashku për t'u hakmarrur ndaj burrave dhe më në fund e gjetën rrugën e zgjidhjes.

Shkrimtaret Çën Zhan, Lin Bai etj që kanë lindur në vitet e 60-të e kanë filluar krijimtarinë e tyre letrare nga individualja, ato nuk shkruajnë për tema të mëdha dhe zakonisht e gjejnë frymëzimin nga jeta e thjeshtë e përditshme e banorëve, nga ku fillon edhe përshkrimi i shoqërisë. Me shkrime e ndjenja të hollësishme ato pasqyrojnë karakteristikat e ndjenjat shpirtërore të individit.

Përfaqësuesja e shkrimeve të tilla është Çën Zhan, e cila filloi të shkruajë nga mosha 20-vjeçare dhe në mesin e viteve 90-të me tregimet e novelat e saj të bukura, si "Të ngrejmë një dolli për ngjarjet e kaluara", "S'ka vend për t'u lënë lamtumirën" etj i ka tërhequr vëmendjen tribunës letrare. Në veprat e saj ajo, me për shkrime të guximshme dhe me ndjenja të thella shpirtërore, pasqyron mërzitjet e njerozve në kohën e tanishme. Të gjitha këto kanë ngjallur rezonancë të madhe në gjirin e lexuesve. Kurse romani i saj "Jeta private" me monologun e lëvizshëm,kujtimet e shkëputura dhe horizontin e kryqëzuar, ka pasqyruar nga një prizëm i veçantë ndryshimet elegante në thellësinë e ideologjisë jetësore të femtave të kohës sonë. Çën Zhan është e mendimit se shkrimtarët kinezë tani kanë hapësirë të lirë e shumë të madhe në fushën e krijimtarisë. Ajo tha: Në moshën 20-vjeçare, "kur fillova të shkuraj, isha pikërisht në kohën e rinisë së hershme, ndjenjat shpirtërore ishin shumë të pasura, pra qëllimi im i shkrimeve nuk ishte për t'i dhënë ndonjë sinjal qeverisë, apo për t'u dhënë zërin masave të njerëzve, por ishte për të plotësuar nevojat e mia shpirtërore.".

Në kontrast të fortë me virtytet e vendosura dhe të buta të femtave tradicionale kineze, personazhet e pendës së Çën Zhanit janë të bukura, por të mërzitura, të izoluara dhe të pandihmuara, të mbyllura në vetëvete.

Pak kohë më parë, delegacioni i 10 shkrimtareve të famshme japoneze cizitoi Pekinin, dhe organizoi biseda me shkrimtaret kineze. Duke folur për ndjenjat e saj në gjirin e shkrimtareve kineze, kryetarja e delegacionit Juko Tsushima tha: "Ishte hera e parë që do të u takheshim me shkrimtare kineze, prandaj e quaja këtë rast shumë të rrallë e të çmueshëm. Takimi ynë me shkrimtaret kineze ishte për ne, një përvojë shumë e çmueshme në jetën tonë, sepse në Japoni biseda të tilla të lira, shkrimtaret japoneze i kanë shumë të rralla. Nëpërmjet shkëmbimit të mendimeve me shkrimtaret kineze ne kemi parë se midis nesh ekzistojnë shumë pika të përbashkëta, por edhe pika të ndryshme. Simpoziumi na ka dhënë neve rastin i mësimit nga njëra tjetra."

Sot, në kohën e globalizimit gjithënjë shkrimtaret kineze organizojno shpesh shkëmbime mendimesh me shkrimtarët e vendeve të ndryshme të botës dhe veprat e tyre janë përkthyer edhe në gjuhë të ndryshme, kështu që ato takohen shpesh edhe me lexuesit i vendeve të ndryshme. Me një fjalë shkrimtaret kineze janë një tufë femrash me mendime të mprehta dhe me temperament të theksuar individual, që kanë tërhequr gjithnjë e mëshumë vëmendjen e njerëzve brenda e jashtë vendit dhe do të ushtrojnë patjetër ndikim në tribunën e letërsisë botërore.