Në kohët e lashta të kinës në periudhën e mbretërive ndërluftuese, kryeministri i mbretërisë Çi, Men Çan Gjyn ishte nga familja aristokrate dhe gëzonte famë dhe prestigj të lartë. Ai mbante në shtëpi mbi 3000 këshilltarë, dhe shumë prej tyre ishin dijetarë të talentura, që i shërbenin me besnikëri dhe devotshmëri.

Një herë mbreti i Mbretërisë Çin e ftoi Men Çan Gjynin në kryeqytetin e tij Sien Jan. Por kryeministri i tij e kishte zili, prandaj e këshilli mbretin Çin që ta vriste, për të mos patur më vonë pasoja, sepse ai arriti ta njohë gjendjen në Mbretërinë Çin. Këtë e mori vesh Men Çan Gjyn, prandaj dërgoi menjëherë njerëzit e vet tek konkubina e mbretit Çin, Jan Xhi që ajo ta shpëtonte,. Kjo i kërkoi që t'i dhuronte një gëzof dhelpre të bardhë, po të vetmin gëzof që kishte Men Çan Gjyn ia kishte dhuruar mbretit Çin. Atëherë, ç'të bënte? Njeri nga 3 mijë këshilltarë që ishte shumë i regur dhe i shkathët si qen hyri në errësirë në pallat dhe e vodhi gëzofin e mbretit. Gëzofin ia dhuruan konkubinës që ia mbushi mendjen mbretit Çin dhe ai i la të ktheheshin në Mbretërinë Çi. Men Çan Gjyn e kuptoi se mbreti Çin do të pendohej prandaj iku menjëherë. Kur arritën në pikën kufitare të mbretërisë Çin ishte mesnatë. Sipas rregullave porta hapej në mëngjes pasi dëgjohej këndezi i parë. Në këtë moment njeri nga këshilltarët e tij, filloi të imitonte këngën e këndezit, dhe këndezat përreth filluan të këndonin. Rojet e portës menduan se po gdhinte dhe hapën portën. Kështu Men Çan Gjyn dhe shoqëruesit e tij u larguan nga tokat e mbretërisë Çin. Kur edhën trupat e mbretit, ata ishin larguar prej kohësh.

Dy këshilltaret e shpëtuan Men Çan Gjyn, por ata nuk kishin as dije dhe as sjellje fisnike.

Kështu lindi shprehja "të këndosh si këndezi dhe i shkathët si qeni" që përdoret për shprehi vulgare të atyre që nuk janë as të kulturuar dhe as të sjellshëm.