Qeveria qendrore kineze ka miratuar politika të rëndësishme për zhvillimin e Tibetit, të cilat mbulojnë jetesën e njerëzve, infrastrukturën, bujqësinë dhe blegtorinë. Rajoni Autonom të Tibetit ka shënuar një arritje të madhe duke nxjerrë nga varfëria të 74 qarqet dhe rrethet e tij të varfra deri në fund të vitit 2019, duke eliminuar kështu varfërinë absolute që kishte pllakosur njerëzit e të gjitha grupeve etnike për mijëra vjet. Sot ky rajon luan një rol më të madh në shumë fusha si zhvillimi dhe siguria kombëtare, mbrojtja e mjedisit ekologjik dhe rezervave të energjisë.

Foto:VCG

Foto:VCG

Zhvillimi i integruar e çon Tibetin në një nivel të ri

Ndërsa Tibeti po përgatitej për çlirimin e tij paqësor, Kryetari Mao Ce Dun dha udhëzime për zhvillimin e rajonit mbi një bazë prioritare.

Lidhjet më të rëndësishme të komunikimit - autostrada Qinghai-Tibet dhe autostrada Sichuan-Tibet u zgjeruan në vitet 1950 dhe 1960, duke përmirësuar shumë lidhjen midis Rajonit Autonom të Tibetit dhe provincave dhe rajoneve të brendshme. Që atëherë, lidhja midis Tibetit dhe pjesës tjetër të vendit është përmirësuar me hapa të mëdhenj.

Tibeti prezantoi reforma demokratike në 1959 për të promovuar barazinë dhe unitetin midis të gjitha grupeve etnike dhe për të çliruar dhe rritur forcat prodhuese. Në vitin 1960, Tibeti filloi të vendosë taksa bujqësore dhe blegtorale dhe taksa doganore, të cilat pasqyronin sovranitetin e shtetit mbi Tibetin.

Pas fillimit të reformës dhe hapjes në fund të viteve 1970, qeveria qendrore e bëri Tibetin rajonin e parë që u përjashtua nga taksat mbi bujqësinë dhe blegtorinë, duke ulur barrën mbi fermerët dhe barinjtë, në mënyrë që të ngushtonte hendekun e zhvillimit midis rajonit dhe pjesës tjetër e vendit.

Qeveria qendrore ka vazhduar të ofrojë ndihmë për zhvillimin e Tibetit, pasi transfertat financiare nga qeveria qendrore dhe fondet nga provincat dhe qytetet më të zhvilluara përbëjnë pjesën më të madhe të investimeve në Tibet. Nëpërmjet Simpoziumit Qendror mbi Punën e Tibetit që nga viti 1980, qeveria qendrore ka marrë vendime të mëdha strategjike për zhvillimin e Tibetit dhe ka mobilizuar të gjithë vendin për të mbështetur rajonin.

Sot, Tibeti është plotësisht i integruar me rajonet e brendshme, si politikisht ashtu edhe ekonomikisht.

Qeveria qendrore ka miratuar politika të rëndësishme për zhvillimin e Tibetit, të cilat mbulojnë jetesën e njerëzve, infrastrukturën, bujqësinë dhe blegtorinë. Për shembull, për të lehtësuar rritjen e vazhdueshme të ekonomisë tibetiane, ajo ka sanksionuar sasi të mëdha ndihme. Në epokën e re, janë shfaqur modele të reja ndihme, me kanalet dhe metodat e ofrimit të ndihmës për Tibetin, duke u bërë më të larmishme dhe efikase. Nga viti 1994 deri në vitin 2020, rreth 10,000 personel nga fusha të ndryshme ndihmuan në përfundimin e 6,330 projekteve në Tibet me mbështetjen e provincave dhe rajoneve më të zhvilluara, si dhe organeve dhe ndërmarrjeve qendrore.

Në fakt, Tibeti ka arritur një fazë zhvillimi ku mund të eksplorojë avantazhet e tij krahasuese dhe të arrijë përparime në industritë dhe fushat kryesore. Në vitin 1986, Tibeti iu bashkua zyrtarisht një organizate ekonomike që përfshin shtatë provinca dhe rajone jugperëndimore dhe jugore, duke zhvilluar partneritete ekonomike me ta dhe provinca të zhvilluara si Jiangsu dhe Guangdong.

Politika e qeverisë qendrore është të sigurojë që Tibeti të ndjekë një zhvillim të qëndrueshëm, jo vetëm sepse është thelbësore të mbrohet mjedisi ekologjik i Rrafshnaltës Qinghai-Tibet për zhvillimin e të gjithë kombit kinez. Prandaj, Tibeti i kushton rëndësi të madhe ekologjisë dhe ndjek rrugën e zhvillimit të gjelbër.

Në të njëjtën kohë, duke thelluar bashkëpunimin industrial me pjesën tjetër të vendit, Tibeti po i shndërron burimet e tij të pasura natyrore në një avantazh ekonomik. Për shembull, rajoni është i pasur me burime ujore, kështu që prodhon energji hidroelektrike dhe e furnizon atë në disa krahina të tjera, veçanërisht në verë. Kjo do të thotë që Tibeti po ndihmon qëllimin kombëtar për të arritur kulmin e emetimeve të karbonit përpara vitit 2030 dhe për të arritur neutralitetin e karbonit përpara vitit 2060.

Transfertat financiare dhe ndihma nga qeveria qendrore mund të ndihmojnë Tibetin të mbajë larg industritë me energji intensive dhe shumë ndotëse, duke tërhequr projekte të qëndrueshme dhe në këtë mënyrë të përmirësojë strukturën e tij industriale dhe të arrijë zhvillim me cilësi të lartë. Për shembull, turizmi është një industri shtyllë e Tibetit, e cila ka ndihmuar në rritjen e shkëmbimeve mes njerëzve dhe në integrimin e grupeve të ndryshme etnike.

Në dekadën e fundit, Kina është përballur me shumë sfida, duke përfshirë zhdukjen e varfërisë së tmerrshme në Tibet, në realizimin e përtëritjes kombëtare. Por me mbështetjen e udhëheqjes qendrore dhe qeverive të tjera provinciale, Tibeti nxori nga varfëria të 74 qarqet dhe rrethet e tij të varfra deri në fund të vitit 2019, duke eliminuar kështu varfërinë absolute që kishte pllakosur njerëzit e të gjitha grupeve etnike për mijëra vjet.

Anëtarët e të gjitha grupeve etnike kanë ndarë frytet e zhvillimit ekonomik të Kinës. Si rezultat, fuqia e përgjithshme e kombit kinez është rritur. Megjithatë, ndërsa vendos për matjet për të vlerësuar zhvillimin me cilësi të lartë, qeveria qendrore merr parasysh dallimet rajonale dhe përdor tregues të diferencuar vlerësimi.

Duke u fokusuar në zhvillimin e gjelbër dhe gjithëpërfshirës të Tibetit, qeveria qendrore ka theksuar rolin kryesor të Tibetit në zhvillimin kombëtar.

Tibeti pritet të përfitojë nga hekurudha Sichuan-Tibet për t'u integruar më tej në zonën ekonomike jugperëndimore dhe të luajë një rol më të madh në paradigmën e zhvillimit me qarkullim të dyfishtë të vendit, duke furnizuar produkte të gjelbërta bujqësore dhe blegtorale, si dhe ilaçe tradicionale tibetiane dhe nxitjen e industrisë së turizmit.

Duke fituar më shumë forcë, duke nxitur ekonominë e tij dhe duke përmirësuar strukturën e tij industriale, Tibeti do të luajë një rol më të madh në shumë fusha si zhvillimi dhe siguria kombëtare, mbrojtja e mjedisit ekologjik dhe rezervave të energjisë.