Shfaqjet e artistëve të Ansamblit Artistik të Njerëzve me Aftësi të Kufizuara Fizike të Kinës në ceremoninë e hapjes të Paralimpiadës së Pekinit i prekën shumë shikuesit. Zonjusha pekinase Mao Yujia tha se, kur pa vallen "Vallëzimi i pandërprerë", të interpretuar së bashku nga 109 kërcimtarë që nuk dëgjojnë e nuk flasin dhe vajza e vogël Li Yue, që mbijetoi në tërmetin e madh të Wenchuan-it, ndjeu një forcë të fuqishme që e goditi në zemër.

"Ka një forcë shumë mahnitëse që të godit në zemër, sidomos lëvizjet aq të rregullta të shumë njerëzve nën drejtimin e mësueseve të daktilologjisë, ajo është më madhështore dhe më e fuqishme se vallja 'Buda me një mijë duar'. Më duket se potenciali i njeriut është i pakufishëm."

Në ceremoninë e hapjes, artisti i Ansamblit Artistik të Njerëzve me Aftësi të Kufizuara Fizike të Kinës, këngëtari i verbër Yang Haitao e këndoi këngën "Hapësira qiellore" në gjuhën kineze e atë angleze, ndërsa pianisti i verbër Jin Yuanhui luajti "Fantazinë e improvizuar" të Shopenit.

Ansambli Artistik i Njerëzve me Aftësi të Kufizuara Fizike i Kinës, i formuar në vitet '80 të shekullit të kaluar, përbëhet nga më shumë se 150 artistë të ardhur nga krahina të ndryshme të vendit dhe jep shpesh shfaqje të mrekullueshme për shikuesit e vendeve të ndryshme. Gjatë mbi 20 vjetëve të kaluar ky ansambël ka vizituar mbi 60 vende e rajone të botës. Vetëm vitin e kaluar ai dha 150 shfaqje.

Po ta dëgjosh melodinë me sy të mbyllur, vështirë të të shkojë ndër mend se interpretuesi i saj është një njeri që ka lindur i verbër. Ai është pianisti i verbër Jin Yuanhui i Ansamblit Artistik të Njerëzve me Aftësi të Kufizuara Fizike të Kinës. Duke folur për shfaqjen në ceremoninë e hapjes, Jin Yuanhui është akoma shumë i emocionuar.

"Unë po u dhuroj të gjithë shikuesve para televizorëve, spektatorëve shikuesve në stadium dhe njerëzve që kanë treguar kujdes për mua dhe më kanë ndihmuar, mirënjohjen, falënderimet dhe bukurinë në zemrën time që nuk mund të shprehen me fjalë."

Jin Yuanhui nuk e ka parë asnjëherë dritën e diellit, por të 4 stinët në interpretimin e tij janë shumë të gjalla e të freskëta. Interpretimi i ka prekur shumë shikuesit.

Yang Haitao, që këndoi këngën "Hapësira qiellore" në ceremoninë e hapjes, hyri në këtë ansambël në vitin 2001. Duke folur për interpretimin e këngës "Hapësira qiellore", Yang Haitao tha se e këndon lehtë në gjuhën kineze, por për ta kënduar në anglishte, ai ka bërë përpjekje të mëdha.

"Nuk e di anglishten, kështu që u përpoqa të imitoja saktë shqiptimin e çdo fjale që kam dëgjuar."

Para 7 vjetëve, kur hyri në ansamblin artistik, Yang Haitao ishte një njeri me natyrë të mbyllur. Ai tha se jeta në ansambël ia ka hapur zemrën dhe ai ka gjetur pjesën e pamungueshme të jetës së tij, muzikën.

Ansambli Artistik i Njerëzve me Aftësi të Kufizuara Fizike i Kinës është si një familje e madhe, të gjithë anëtarët e së cilës jetojnë në harmoni. Më i madhi i kësaj familjeje është 34 vjeç, ndërsa më i vogli 10 vjeç. Ansambli ka planifikuar që gjatë Olimpiadës dhe Paralimpiadës të japë 40 shfaqje për miqtë kinezë e të huaj. Drejtoresha e ansamblit dhe inspektorja e përgjithshme artistike Tai Lihua, e cila nuk dëgjon, i tregoi korrespondentit dëshirën e tyre me gjuhën e shenjave, ndërsa nëndrejtoresha Li Lin e shprehu me fjalë dëshirën e saj.

"Gjatë Olimpiadës nëpërmjet shfaqjeve dëshirojmë të shprehim fjalët e zemrës së të gjithë njerëzve me aftësi të kufizuara fizike dhe urimet e fëmijëve me aftësi të kufizuara fizike për Olimpiadën e Paralimpiadën."

Vitin e kaluar ky ansambël artistik ka krijuar një fond për të ndihmuar njerëzit që kanë nevojë me një pjesë të ardhurash të fituara nga shfaqjet dhe nga produktet kulturore. Tani ata kanë kontribuar me 350 mijë dollarë dhe 2.6 milionë juanë.

Z. Zhao Jihua, këshilltar për përgatitjen e njerëzve me aftësi të kufizuara fizike gjatë Olimpiadës e Paralimpiadës së Pekinit, i tha korrespondentit se njerëzit me aftësi të kufizuara fizike kanë një forcë të madhe prekëse.

"Në jetën tonë ndoshta hasim shumë pengesa e vështirësi, por ata gjenden tërë jetën përballë të metave fizike e vështirësive, por nuk u nënshtrohen, ata përpiqen të realizojnë njëra pas tjetrës ëndrrat e veta. Prandaj vullnetarët thonë se nuk e dimë nëse jemi ne që po ndihmojmë këta njerëz me aftësi të kufizuara fizike, apo këta të fundit po na pastrojnë shpirtin dhe po ngrenë ndjenjat tona." (Pina)