Konferenca Azio-afrikane

Në prill të vitit 1955 disa vende të Azisë dhe të Afrikës mbajtën një konferencë ndërkombëtare pa pjesëmarrjen e kolonialistëve, e cila u quhet Konferenca e Bandongut.

Pas luftës së dytë botërore ndodhën shumë lëvizje çlirimtare kombëtare, të cilat shtohen krizën e sistemit kolonialist të imperializmit.

Ndërkohë pushteti kolonialist vazhdonte në Azi dhe në Afrikë, sepse kolonializmi i ri zëvendësoi kolonializmin e vjetër.
Popujt e vendeve të Azisë dhe të Afrikës kërkuan të kundërshtojnë kolonializmin dhe luftën agresive, të fitojnë e të ruajnë pavarësinë e kombit dhe paqen botërore, të nxitin bashkëpunimin miqësor midis tyre.

Në dhjetorin e vitit 1954 kryeministrat e Birmanisë, Sri Lankës, Indisë, Indonezisë dhe Pakistanit mbajtën një konferencë në qytetin Bogor të Indonezisë për të deklaruar se do të hapet Konferenca Azio-afrikane.

Qëllimi i kësaj konference ishte nxitja e bashkëpunimit dhe miqësia midis vendeve të ndryshme azio-afrikane, interesat e përbashkëta midis tyre dhe krijimi e zhvillimi e marrëdhënieve miqësore të tyre.

Rëndësia dhe ndikimi i kësaj konference

Konferenca Azio-afrikane pati suksese historike të cilat janë "e para, të gjitha rezolutat lidhen ngushtë me dëshirën e popujve të ndryshëm për fitoren dhe ruajtjen e lirisë dhe për paqen botërore. Këto rezoluta janë bërë armë të fuqishme për të kundërshtuar imperializmin dhe kolonializmin.

E dyta, kjo konferencë forcoi vetëdijen kombëtare të popujve të ndryshëm azio-afrikanë, nxiti lëvizjet çlirimtare kombëtare dhe zhvillimin e "botës së tretë".

E treta, pa pjesëmarrjen e vendeve kolonialiste perëndimore, vendet azio-afrikane u takuan lirisht, forcuan mirëkuptimin reciprok dhe gjetën rrugë të reja për bashkëpunimin ndërkombëtar.

E katërta, 10 parimet e shprehura sipas manifestit të kësaj konference u pranuan nga shumë vende dhe organizata ndërkombëtare. Si standarde që drejtojnë marrëdhëniet ndërkombëtare, këto 10 parime kanë forcë ndikuese të madhe.

Në rezolutën që lidhet me bashkëpunimin kulturor, u dënuan ushtrimi i presionit të kolonializmit dhe racizmit mbi kulturën kombëtare të popujve azio-afrikane dhe bllokimi i shkëmbimit kulturor të vendeve azio-afrikane.

Në këtë rezolutë pohohen kërkesat e popujve azio-afrikanë për rifillimin e kontakteve kulturore origjinale dhe për shkëmbime kulturore të reja.

Fryma e popujve azio-afrikanë për të kundërshtuar imperializmin, për të fitoren dhe ruajtjen e pavarësisë kombëtare dhe për forcimin e miqësisë midis popujve të ndryshëm quhet "Fryma e Bandong-ut". ( U Sen)